dinsdag 12 januari 2010

Stemmen







Maandag is vaak de dag om me uit te leven met wol, zeepsop en wat er nog zo bij het vilten komt kijken. Wanneer man en kind vertrokken zijn om hun dag verantwoord te gaan besteden, ga ik aan de slag. Na vijf viltvrije dagen komt de inspiratie al tijdens het rondkijken op mijn werkkamer, welke trouwens dankzij mijn lieve echtgenoot sinds enkele dagen van schitterende stellingkasten voorzien is. Alles heeft nu "zijn" plekje. Helaas weet ik nog niet waar die plekjes zijn! Heel vreemd ook, dat ik ineens gewoon in mijn kamer rond kan lopen, een gegeven dat ik alleen met de nieuwe kasten in verband kan brengen. Dit is geen werkkamer, dit is een atelier! Geanimeerd ga ik op zoek naar wol en ineens hoor ik dat gekoesterde lapje zijde roepen: "kies mij, kies mij, ik wacht al zo lang en zal je niet teleurstellen!" Na enige aarzeling vervul ik deze wens want alleen maar in een kast moeten liggen is toch ook niet leuk.
w
Montags lebe ich mich meistens gründlich aus mit Wolle, Seife und was man sonst noch so braucht zum Filzen. Nachdem Mann und Kind verschwunden sind um den Tag verantwortungsvoll durch zu bringen geht's los. Nach fünf filzlosen Tagen bekomme ich schon durch einen Besuch an mein Arbeitszimmer, wo übrigens durch das Zutun meines lieben Mannes seit einigen Tagen tolle Regale stehen, genug Inspiration. Alles hat jetzt seinen "festen" Platz. Leider weiss ich noch nicht wo diese Plätze sind! Irgendwie auch komisch, dass ich plötzlich so frei im Zimmer herumlaufen kann, was wohl etwas mit den neuen Regalen zu tun haben muss. Das ist kein Arbeitszimmer mehr, das ist ein Atelier! Angenehm berührt mache ich mich auf die Suche nach Wolle und höre plötzlich den lang gehegten Seidenstoff rufen: "nimm mich, nimm mich, ich warte schon so lange und werde dich nicht enttäuschen!" Nach kurzem Zögern erfülle ich diesen Wunsch, denn immer nur im Schrank zu liegen ist ja wirklich nicht schön.