Van de stof die ik voor de olifant gebruikt heb was nog een klein stukje over. Echt een heel klein stukje. Na enig gepuzzel knipte ik lijf en ledematen. Het beestje zag er eerst behoorlijk onschuldig uit. "Een zwanenjong", zei ik. "Een pinguin", zei mijn dochter. Nadat ik de oogleden geborduurd en de kuif op het hoofd genaaid had, vond ik de verwaande gelaatsuitdrukking van het schepsel een veren boa waard. Gelukkig had ik die "ergens" liggen!
q
Von dem Stoff, aus dem ich den Elefanten genäht hatte, war nur ein kleiner Rest übriggeblieben. Wirklich nur ein klitzekleiner Rest. Nach kurzer Tüftelei schnitt ich Körper und Gliedmassen zu. Das Tierchen sah erst total unschuldig aus. "Ein junger Schwan", sagte ich. "Ein Pinguin", sagte meine Tochter. Nachdem ich die Augenlider gestickt und den Haarschopf aufgenäht hatte, hatte mein Geschöpf plötzlich so eine arrogante Ausstrahlung. Eine Federboa musste her!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten