Een paar dagen geleden was ik in opperbeste stemming. Mijn toekomst leek rooskleurig, mijn dagen gehuld in vrede en rust, creativiteit en harmonie alom. De tekst voor een filosofisch getint, levensbeschouwend bericht voor mijn blog, vol van sprankelend optimisme, spookte door mijn hoofd. Nu wil het lot dat ik op dat moment in te heet badwater vertoefde. Even later, terug op aarde, leken de meeste van mijn fraaie volzinnen, samen met het, niet meer al te warme, niet meer al te frisse, water naar een vage ondergrondse wereld te zijn verdwenen.
q
Vor ein paar Tagen hatte ich eine Superlaune. Meine Zukunft war rosarot, meine Umwelt umgeben von Ruhe und Frieden, überall Kreativität und Harmonie. Ein philosophisch gefärbter, lebensweiser Text für meinen Blog, voll Optimismus, spuckte in meinem Kopf herum. Wie es der Zufall will lag ich in diesem Augenblick in zu heißem Badewasser. Kurz darauf, zurück auf dem Boden der Wirklichkeit, schienen die meisten meiner schönen, langen Sätze, zusammen mit dem, nicht mehr so warmen, nicht mehr so sauberen Wasser in die Unterwelt verschwunden.
Mijn wereld toont elke dag een ander gezicht en blijft toch dezelfde. Gisteren was mijn jongste erg verdrietig: "waarom zijn we niet rijk mama?"...dat ons rijkdom onvoorstelbaar groot is zal de tijd haar leren...
q